Review Paper

Review Paper Politieke Psychologie

Political Knowledge and its explanations

M. Nuus & H. Dekker

Wouter van Noort

0329223

Docent: Y. Peters, BA

Political knowledge and its explanations

Dekker en Nuus behandelen in dit onderzoek de variantie in politieke kennis en beantwoorden de vraag welke variabelen die variantie verklaren. Het begrip politieke kennis wordt in dit paper vernauwd tot concrete, materiлle kennis; de kennis van feiten over politiek. De werkhypothese is dat de variantie te verklaren is door drie sets van variabelen. Deze sets zijn: cognitieve mogelijkheden om politieke informatie te verwerken, de motivatie voor informatieverwerking en tot slot de mogelijkheden tot informatieverwerking via directe politieke ervaringen. Deze hypothese werd getoetst door zo willekeurig mogelijk gekozen leerlingen van 14-19 jaar oud in schoolklassen te testen op hun politieke kennis d.m.v. feitentoetsen. Vervolgens werden hun cognitieve mogelijkheden, motivatie en directe politieke ervaringen vastgesteld aan de hand van een aantal onafhankelijke variabelen die getest werden in vragenlijsten. Dekker en Nuus concluderen in dit onderzoek, gecombineerd met een eerdere studie dat variantie in politieke kennis met name wordt verklaard door leeftijd, cognitieve capaciteit, krantlezen, intentie om te gaan stemmen, aandacht besteed aan politiek in de les, hoeveelheid discussie gevoerd met familie en vrienden over de politiek en het lidmaatschap van een politieke (jeugd-)partij ( Nuus & Dekker, 2005).

De conclusies van dit onderzoek worden echter gedevalueerd door een aantal tekortkomingen in de methodologie van het onderzoek. Te beginnen bij de recursiviteit van het onderzoeksmodel, de onderzoekers gaan volledig voorbij aan de verantwoording hiervoor. In het onderzoek wordt compleet genegeerd dat de veronderstelde onafhankelijke variabelen wel eens beпnvloed zouden kunnen worden door de afhankelijke variabele politieke kennis. Dit is bijvoorbeeld goed voor te stellen bij de variabele "voting intention" (Granberg & Holmberg, 1990) maar nergens wordt beargumenteerd waarom de onderzoekers er vanuit gaan dat de intentie om te gaan stemmen de politieke kennis beпnvloedt, en niet andersom. Dit brengt het risico met zich mee dat er een vals verband gesuggereerd wordt en een belangrijk aspect van het onderzoeksobject onbelicht blijft.

De beperkte strekking van het begrip politieke kennis in dit onderzoek is nog een tekortkoming. De onderzoekers beperken dit begrip allereerst onder het mom van praktische overwegingen tot materiлle, bijna triviale feitenkennis. Is het inderdaad zo lastig om conceptuele, abstracte politieke kennis te operationaliseren in een vragenlijst? Dichotomische vragen over bijvoorbeeld links- rechts- of progressief-conservatief in de politiek zijn goed te bedenken (Kenski, 2003). En waarschijnlijk zijn deze vragen niet minder relevant in het bepalen van iemands politieke kennis dan het kennen

...